Moeilijk voor te stellen II

Ik ben heftig geëmotioneerd. Ik had nooit gedacht dat een musical met 60 jongeren zo'n impact zou hebben op het leven van die gasten.
We hadden gisteren een soort reünie, met DVD-voorstelling. De reacties waren weer hartverwarmend. Er kwamen zelfs mensen langs die het jammer vonden dat ze de voorstellingen hadden gemist. "Ja, want ik hoor altijd maar dat 't zo goed was, meneer..."
Ik ben gevleid.
Maar helemaal door het feit dat een van die gasten na de zomervakantie gaat studeren, en nog niet precies weet wat: evenementenmanagement of toneel. Een andere speler moet nog een jaar studeren maar wil dan hogere studies doen: theater- en TV-regie. En de hoofdrolspeler vertelt aan iedereen de het horen wil (of niet horen wil) dat hij acteur wil worden. Terwijl geeneen van die kerels hiervoor ooit op een podium had gestaan.
Ze willen blijkbaar hogerop in iets wat eigenlijk maar een uit de hand gelopen hobby is...
Zou Andy Warhol dan toch gelijk krijgen?