Het bos in gestuurd
In een vlaag van zinsverbijstering heb ik ooit "Ja" geantwoord op de vraag of ik een musical wou maken. Wist ik toen veel, dat maken betekent: tekst schrijven, muziek zoeken, audities afnemen, dansers en zangers selecteren, decor ontwerpen, kleding ontwerpen, drukwerk verzorgen en de boel regisseren...Ik kon een jaar geleden niet vermoeden dat het dergelijke proporties zou aannemen. 70 artiesten en tenminste even veel mensen achter de schermen, iedere week repetities voor toneel, zang en dans (gelukkig kan ik zang en dans uitbesteden).
En ondertussen zijn we al maanden aan het oefenen met hoofdzakelijk amateurs. Gelukkig sta ik iedere week versteld over de inzet en het resultaat. Er wordt door de verschillende groepen overal geoefend: in een grote kantoorruimte van een leegstaand postgebouw, in een oefenruimte van een rockband, in de kantine van het scoutinggebouw, zelfs in een bos (bij mooi weer).
En dat bos is nog de minst vreemde locatie. Het gaat tenslotte over een hedendaagse adaptatie van de Mowgliverhalen van Rudyard Kipling.
posted by a r n e l at 9:44 p.m.
1 Comments:
Als een van de hoofd amateurs, doet het me een genoegen dat je ons toch nog vernoemd bij deze mooie schets. Ik bewonder de realiteit die je in deze schetsen en teksten tot uiting hebt gebracht. Als freelance amateur tekenaar, heb ik me strepen nog niet verdient maar doe er wel me best voor op een dag ieder te kunnen evenaren met m'n eigenwijze stijl, die net zoals ikzelf niet goed spoort.
met vriendelijke groet
Vadim 'Smos' Pringels
Een reactie posten
<< Home