Liefde en oorlog

Hij woont al bijna tien jaar in Nederland maar komt oorspronkelijk uit het Franse Lille. Hij spreekt vlekkeloos Nederlands, heeft zich feilloos aangepast aan de vaak excessieve Nederlandse levensstijl. Hij zat zelfs gisteravond in een meer dan propvol café schouder aan schouder met een meute uitzinnige voetbalfans.
In Nederland is het EK uitgegroeid tot een tweede carnaval: mensen lopen in het oranje gekleed over straat, gaan zo winkelen... Hele straten zijn oranje bewimpeld, en sommige woonkamers lijken op schiettenten. Alle levensmiddelen die maar enigzins een oranje pigment kunnen verdragen, worden in de nationale kleur geleverd.
Zelfs op de scholen lopen kids geschminkt rond.
En niets of niemand kan de Nederlanders van de gedachte afbrengen dat ze al Europees kampioen zijn.

Maar impulsief is onze Rijselse vriend ook. "A la guerre comme å la guerre". In de liefde en de oorlog is alles toegestaan. En voetbal is dat allebei samen.
Het was dus met ware doodsverachting dat Gabriel gisteren in zijn stamkroeg luid joelend overeind sprong toen de Fransen hun doelpunt tegen Nederland scoorden.

Ja, hij leeft nog.