Schitterende sax

Het was zondagmiddag en er zat hoop en al twintig man in de kerk. Vóór de middag kan ik mij daar iets bij voorstellen, maar ik had geen flauw idee hoeveel mensen zouden opdagen voor een saxofoonkwartet dat voor een paar honderd euro helemaal uit Limburg kwam.
En de afwezigen hadden weer eens ongelijk...
Het hele leven van enfant terrible Adolphe Sax kwam voorbij, geschetst aan de hand van muziekfragmenten: klassiek, fanfare,... maar ook een tango. En helemaal verbluffend was een trance stuk dat gecomponeerd was op een spoken word-fragment van jazz-trompettist Chet Baker.
Bovendien scheen de winterzon binnen, en kleurde de kerkvloer in alle tinten die in de glasramen voorkwamen.
De koperen blaasinstrumenten schitterden op meer dan één manier. De zon zakte langzaam, en de gloed nam toe...
Op een bepaald moment zag ik niks meer, omdat ik in tegenlicht naar het ensemble moest kijken. En dan blijft er alleen nog de mogelijkheid om te luisteren en te genieten...
Ik heb nog nooit met zo veel plezier omgekeken naar een kerkbezoek.