Linea recta

Als je regelmatig deze blog leest (al is 'regelmaat' de laatste tijd niet het meest toepasselijke woord - ik geef het toe), dan weet je dat ik nooit om religieuze redenen in een kerk kom. Maar op een of andere manier raak ik er toch steeds weer verzeild, in die dagen voor Kerstmis. Maar, okay... om een lang verhaal kort te maken: ik zat dus weer in de kerk.
De harmonie was er een potje muziek aan het spelen. En ik lette niet echt op want de harmonie was niet het doel van mijn bezoek, Maar mijn vrouw begon plots mee te hummen en te fluiten. Ze doet wel eens vaker rare of onverwachte dingen, dus daar kijk ik al lang niet meer van op. Maar als 'Viva la vida' van Coldplay langskomt is ze niet stil te houden.

De muziek van Coldplay is voor mij dan weer een reden om zo gauw mogelijk het gebouw te verlaten. Al helemaal als het in een harmonieversie is...