Disneyficatie

Er wordt mij wel eens gevraagd of ik een Disney-fan ben.
Dat ben ik niet -daarvoor is het gedachtengoed en de bedrijfspolitiek van het Disney-concern te dubieus- maar ik weet er wel veel van af. Bovendien vind ik dat het grootste entertainmentbedrijf ter wereld een te grote invloed heeft op onze samenleving. 

Een poosje geleden liep ik door een dierentuin en hoorde een kind krijsen: "Kijk mama, Pumba!"
"He ja," vulde de moeder tot mijn verbazing aan, "...en daar: Timon!" Het ging gewoon over een wrattenzwijn en een stokstaartje.
Nog zo iets: iedereen die tot zijn zestiende naar school is geweest, weet dat hij niet "Bambi" moet schreeuwen als hij een kudde damherten ziet. Maar ik ben pas echt verbijsterd als ik iemand (die bij zijn volle verstand zou moeten zijn), een sloom sloffend roofdier met lange manen "Mufasa hoor noemen.

Zijn we nu met zijn allen aan het verkleuteren of is de maatschappij gewoon dommer aan het worden? Of is dit een soort humor die mij ontgaat? Ik zal het pas (willen) begrijpen als ik diezelfde mensen onderscheid zie maken tussen Koning Louie, Rafiki, Abu en Tuk.