Fifty-fifty

Ze waren vijftig jaar getrouwd en zaten te glimmen op de eerste rij in de kerk. De feestvreugde moest nog worden verhoogd toen het bejaardenkoor -waar hij ook lid van is- begon te zingen. Maar gaandeweg werd echter op een pijnlijke manier duidelijk dat de organiste, de dirigent en de koorleden nooit hadden geleerd om samen iets te doen. Het leek alsof ze allemaal verschillende partituren hadden.

Een ander muzikaal intermezzo werd gebracht door iemand die anders een blue-eyed-soul-stem heeft maar voor de gelegenheid een religieus lied kwam zingen met haar kopstem.

De kerk werd stil, het haar op mijn armen ging overeind staan en het koor kreeg een wazige blik die leek te zeggen "Wat staan wij hier nog te doen?". Het hele bejaardenkoor werd (ook tot mijn verbazing) naar huis gezongen in nog geen twee minuten tijd. De rest van de dag en de avond werd de zangeres gecomplimenteerd door mensen die de kerkdienst hadden bijgewoond...

Je zal er maar mee getrouwd zijn.