Food for thoughts

Het is een dagelijkse bron van vermaak. Regelmatig slaat mijn fantasie op hol. Het is bijna een Pavlov-reflex.
Maar iedere keer als ik langs de vensterbank in de achterbouw loop, moet ik denken aan de film "A Little Shop of Horrors". Voor het raam staan namelijk vier potjes met daarin plantjes die verschrikkelijk snel groeien. Voor zover ik weet zijn het geen buitenaardse levensvormen maar gewoon uitschieters van pompoenpitten. Maar ze groeien zo ontstellend snel dat er waarschijnlijk eentje plots zal zeggen "Feed Me!". Om te voorkomen dat ze een van deze dagen bloeddorstig gedrag gaan vertonen -zoals in de film- worden ze volgende week in de tuin gezet.

Maar wat moet ik doen als plotseling blijkt dat een van de buren verdwenen is?