Zwart wit

De zon staat laag, en daaron moet je af en toe even je ogen tot spleetjes dichtknijpen, om niet verblind te worden. Zo wordt het mistige en prachtig berijpte landschap nog iets vager, maar dringt de omfloerste romantiek van het plaatje nog beter tot je door. De vrieskou is neergeslagen op de heggen en struiken, en heeft een witte waas gelegd over de vaak contrastrijke winterse schaduwen in de natuur. Waar dorre takken anders zwart afsteken tegen een vale grijze lucht, laten ze nu sneeuwwite lijnen zien tegen een ijsblauwe hemel. Sombere lantarenpalen en electriciteitskabels lichten plots op tegen een gloedvol wolkendek.

Het lijkt wel alsof een oude wetmatigheid uit de fotografie zich doet gelden: alles wat zwart is, wordt wit. Alles wat eerst negatief was, wordt positief.
Wat zou er gebeuren als we met zijn allen deze gedachte zouden vasthouden tijdens deze kerstdagen? Wat zou er gebeuren als we van alle negatieve dingen in wereld zouden proberen in te zien wat er voor positiefs kan uit voortkomen? Hoe we van iets sombers toch iets constructiefs kunnen leren.
Mag ik je die gedachte meegeven in het nieuwe jaar?