30 december, 2007

Hebberds

Een mentaliteit kan soms drastisch omkeren. Charles Dickens zou zich omkeren in zijn graf als hij wist dat de "hebberds" tegenwoordig niet meer Ebenezer Scrooge heten, maar Bob Cratchit. Toen Dickens zijn "Christmas Carol" schreef probeerde hij zijn lezers mee te geven dat het beter is om belangeloos kerstcadeaus te geven.
Oorspronkelijk verrekte Scrooge het namelijk om zijn geld te delen, tot de geest van zijn overleden compagnon Jacob Marley hem wees op het lot dat hem te wachten stond als hij zijn hart niet opende. Scrooge kwam tot inkeer, opende ook zijn portemonnee en merkte dat zijn medemensen gelukkig werden met -bijvoorbeeld- een gans. Zelfs een warme handdruk en gemeende wensen maakten hem geliefd.
Tegenwoordig is alleen het gescoorde geld leuk. Vraag iemand wat hij wil, als cadeau, en hij reageert met "Doe maar geld."
En daar word ik dus vervelend van. Sinds wanneer bepaalt de "ontvanger" wat hij moet krijgen? Ik maak zelf wel uit wat ik geef. En waarom.
Zie het zo: een deel van het cadeau zit 'm in de moeite die ik gedaan heb om een passend cadeau te vinden...