Paradiso

Hij was veertien, en kreeg zijn eerste gitaar. Achter in de bergruimte van een kledingzaak repeteerde hij dapper, samen met een vriend. Een welwillende oom of een tante die hen 'wel lief'' vond, vroeg hem soms om met zijn bandje op een bruiloft of een verjaardagsfeestje te spelen. Heel af en toe speelden ze in een cafe. En ondertussen bleven ze dapper naar de boerenrock van Normaal luisteren.
We zijn nu zoveel jaar later en nu stond hij plots in fucking Paradiso, de legendarische poptempel in Amsterdam. Hij speelt nog altijd 'boerenrock' maar dat heet tegenwoordig politiek-correct roots rock of Americana. Ondertussen is hij meer dan dubbel zo oud, heeft een keurige baan, is getrouwd en heeft drie kinderen.
Maar op dat magische podium zie je plots weer een stel jonge gasten die met oprecht plezier en met het puntje van hun tong tussen hun tanden, maar met een ongelooflijke drive, het beste van zichzelf geven.