Suikerzakje II

"Natte voetjes" is een uitdrukking die ik vroeger niet kende, tot een Nederlandse serveerster mij ooit een koffie bracht en breed lachend zei: "Het is er een met natte voetjes...". Waarop ik haar prompt terug stuurde, want ik hoef geen koffie waarvan de helft over de rand is gegaan waardoor de suiker bruin is, en waardoor het melkzakje doorweekt is, en het melkpoeder klontert en in het zakje plakt.

Als ik 1,80 euro betaal wil ik heus niks speciaals; alleen een normaal kopje koffie met melk. Een degelijke bediening is tegenwoordig echter vaak te veel gevraagd.

Maar heel uitzonderlijk heb je een zaak die overdrijft (en dat bedoel ik niet letterlijk). In mijn woonplaats is een brasserie waar je voor je 1,65 euro een design(!)-beker koffie krijgt met daarbij een kannetje koffiemelk, een schaaltje met drie soorten suiker en een etagere met koekjes, chocolaatjes en (...en daarvoor mag je me zelfs 's nachts wakker maken) chocoladekoffieboontjes. Je snapt dat die zaak een voetje voor heeft.