Resultaat

Een eeuwigheid al, loop ik rond met een schetsboekje in mijn zak. Maar iedere keer als ik mensen teken, dan mislukt het om een of andere reden. Daarom ben ik gestopt met het tekenen van treinreizigers, cafe-bezoekers, publiek, toevallige passanten of medewachtenden. Ik heb geen zin om iets tegen beter weten in vol te houden. Ik wil "schetsen" wel leuk  blijven vinden.

Bovendien voelen mensen zich soms aangevallen in hun privacy, als ik ze te lang aanstaar of bespioneer.

Maar deze week begon ik plots gewoon spontaan te tekenen. Verstand op nul. Laten gebeuren wat gebeurt. En niet denken aan resultaten of gevolg. 

Da's eng.

En plots vloeide dit uit mijn pen...