De tijd van het jaar

Vorige week liep ik binnen bij de afhaalchinees en verwonderde me over de flink uit de kluiten gewassen dennenboom die midden in de gelagzaal stond. Was dat een staaltje commercieel denken, of een gebrek aan eigen culturele authenticiteit? Het werd echter nog erger toen ik afrekende. Ik kreeg samen met mijn wisselgeld een kalender. Een Chinese dacht ik.
Nee hoor. Het onding was dan wel opgerold en op synthetische bamboe gedrukt, maar stelde gewoon het jaar 2009 in onze jaartelling voor. De bovenste helft van de kalender was echter een illustratie van de wezens uit de Chinese dierenriem, met hun betekenis. En het geheel was opgemaakt in een Oosters aandoende typografie. Wat heb ik hier aan, vraag ik mij dan af.

Maar vorig jaar heb ik het nog zouter gegeten. Bij wijze van spreken dan.
Ik had op de website van een uitstekende en gastronomisch verantwoorde Chinees een speciaal menu voor het Chinees Nieuwjaar zien staan. Toen ik dat menu bestelde, kreeg ik als antwoord "Oo, dat hebben we niet". Maar wel in keurig Nederlands.

Haal ik nou tijdstippen door elkaar, of zij?