In het groen

Het was weer eens Autosalon in de Brusselse Expo, en dat hebben we geweten ook. Voortdurend werd je op radio en TV om de oren geslagen met reclames voor nieuwe auto's.
Wagens zijn tegenwoordig niet alleen meer goed voor de portemonnees van de aandeelhouders van de autofabrieken... nee, auto's zijn opeens ook goed voor het milieu.
Ik word altijd erg achterdochtig als een bedrijf te nadrukkelijk uitpakt met zijn milieuvriendelijke karakter. Vooral als het chemische of pharmaceutische bedrijven zijn, of andere grootvervuilers.

Dus, wil je de natuur redden, koop dan een nieuwe auto. Rijd met een "groene" wagen, blaten de autofabrikanten.
Als de auto-industrie nu eerst eens aan de arbeiders dacht, die aan de lopende band worden ontslagen. En daar niet kunnen om lachen. Ook niet groen. (Was het Fïat die een paar jaar geleden de slogan gebruikte "In een Panda blijf je lachen!"?

En bovendien... ik rijd al jaren met een groene auto.
Die daar voor was een zwarte...

Onderliggende betekenis

Bij sommige posts op deze blog weegt de anekdotiek zwaarder door dan de grafische waarde van de schetsen. Een aantal tekeningen zijn echter ook aanleiding om je wat meer te vertellen over mezelf...
De bloemen hierbij zijn bijvoorbeeld een mooie illustratie van de bedoeling van deze blog.
Ik teken, waar en wanneer het mij uitkomt. En vaak is dat om de tijd te doden. Vrijwel altijd heb ik dan mijn schetsboekje bij.
Als ik in een restaurant zit, en de bestelling laat te lang op zich wachten, dan kan het zomaar zijn dat ik servetten of placemats onder handen neem. In dit geval kon het papieren bestekzakje iets voor me betekenen...

Speelt ook een rol

Ik weet niet welke bioscoop-bobo het fenomeen "servicezaal" heeft uitgevonden, maar ik vind het niks. Links zit iemand te rammelen met een kokertje Pringles met uiensmaak, rechts zit iemand met een overvol bakje Dorito's met daarop warme salsa-saus. Ondertussen loopt een onderbetaald jobstudentje in beeld met een koffie waarvan de walm je in de neus slaat. Voor je zit iemand cola te drinken die duidelijk hoorbaar last heeft van de oprispingen, en achter je grabbelt iemand voortdurend in een grote bak popcorn. Ondertussen wordt links en rechts in de bioscoopzaal op de buzzer gedrukt zodat het personeel voortdurend op zoek gaat naar de persoon die zo nodig iets moet bestellen. Een paar minuten later staat de serveerster daar terug, onhandig stuntelend met haar dienblad, uitgebreid in haar geldtas te graaien naar wisselgeld...
En dat allemaal ten koste van de film.
Moet dat nu echt, al dat gedoe tijdens de voorstelling? Als ik randanimatie in de zaal wil, zal ik daar wel om vragen, akkoord?

Voor(r)uitzicht

Als ik door mijn voorruit kijk, zie ik in de voortuin van de buurman drie stronken staan. Waar tot voor kort nog drie prachtige zilverberken stonden, resten nu nog drie knotten van amper een meter hoog.
De buurman is grondig aan het verbouwen en hij wou dan meteen ook maar die bomen kappen...
Maar ...dat mag niet van de gemeente. Daarvoor heb je een kapvergunning nodig. En die kost veel geld.
Dus heeft mijn buurman zijn bomen "drastisch gesnoeid".
Nu blijkt dat je boomstronken wel mag weghalen. Gewoon uitgraven, en geen haan kraait daar naar. Ook niet die "kiekens" van de gemeente.
Weer zo'n gemeentelijke redenering die geen hout snijdt...