Twee dagen met twee

Als ik 's ochtends naar mijn werk rijd, is het nog donker. Het is best een eind rijden en ik zit dan ook bijna een uur in de auto. En 's avonds uiteraard ook.
Erg vind ik dat niet, want dat geeft mij de gelegenheid om uitgebreid naar CD's te luisteren die ik in de huiskamer niet zo gauw zou opzetten, of om geconcentreerd een radioprogramma te volgen waarvoor ik thuis de tijd niet zou (kunnen) nemen. Ik ben dus twee keer per dag een uur alleen met mezelf.
Tot vorige maandag.

Het toeval -als toeval bestaat- wil dat mijn vrouw een nieuwe baan heeft, op projectbasis, op nog geen 500 meter van mijn werk vandaan. Dat betekent dat ze nu op maandag en dinsdag met mij meerijdt, (want zij kan haar werkuren zelf kiezen) en dat we plots twee uur bij gekregen hebben om met elkaar te praten, of om naar elkaar te luisteren. Iets waar je in normale hectische doordeweekse dagen vaak niet aan toe komt...