Boekdelen - III
Het is niet ongebruikelijk dat ik op een terrasje zit te tekenen. Ik bedoel: ik zit geregeld bij ons op de markt. En áls ik daar zit, zit ik vaak te schetsen. Even een koffie drinken, wat krabbelen, en weer weg...
Deze week liep het echter anders. Ik ging onder de luifel van het café op de hoek schuilen voor een buitje. En in plaats van te stoppen met regenen, begon het te hozen. Ik heb daar zeker drie kwartier gezeten, terwijl het góót. Maar dat heeft wel iets: mensen die rennen om niet door-en-door nat te worden, auto's die te dicht tegen de stoeprand rijden waardoor mensen een natte broek oplopen, fietsers die met het hoofd naar beneden over het plein zwalpen en ternauwernood voetgangers kunnen ontwijken.
En ondertussen begon de luifel vervaarlijk door te buigen onder het gewicht van het water dat er bleef instaan, en gutste de regen met een krachtige straal uit een oververzadigde dakgoot...
Naar huis gaan, zat er dus even niet in.
Zou het toeval zijn dat het boek dat ik gebruikte om in te tekenen "The homecoming" heette?
Deze week liep het echter anders. Ik ging onder de luifel van het café op de hoek schuilen voor een buitje. En in plaats van te stoppen met regenen, begon het te hozen. Ik heb daar zeker drie kwartier gezeten, terwijl het góót. Maar dat heeft wel iets: mensen die rennen om niet door-en-door nat te worden, auto's die te dicht tegen de stoeprand rijden waardoor mensen een natte broek oplopen, fietsers die met het hoofd naar beneden over het plein zwalpen en ternauwernood voetgangers kunnen ontwijken.
En ondertussen begon de luifel vervaarlijk door te buigen onder het gewicht van het water dat er bleef instaan, en gutste de regen met een krachtige straal uit een oververzadigde dakgoot...
Naar huis gaan, zat er dus even niet in.
Zou het toeval zijn dat het boek dat ik gebruikte om in te tekenen "The homecoming" heette?
1 Comments:
Hoi,
Ik geniet met regelmatige tussenpozen van allebei je blogs.
dankjewel :)
Barbara
Een reactie posten
<< Home