De man van veel woorden

Al ben je nog zo goed als eindredacteur, als de schrijver een dik boek wil schrijven dan komt dat er ook.
Neem nou David Mitchell en zijn succesboek "The Thousand Autumns of Jacob de Zoet". Een tijd geleden kwam de Britse auteur in de aula van de Zeeuwse Bibliotheek van Middelburg zijn millionseller toelichten. Het was een zeer geanimeerd gesprek, met de nodige humor en dramatiek. Hij week meer dan eens af van de grote lijnen en zette zelfs speels de gespreksleider voor schut.
Hij is bovendien zo welbespraakt dat hij in het vragenrondje iemand een antwoord gaf van ruim tien minuten terwijl hij met een simpele "Ja." had kunnen volstaan. Helemaal hilarisch werd het toen zijn Nederlandse uitgeefster het gesprek afrondde met de vraag of je asjeblief bij het signeren geen vragen wou stellen omdat hij dan weer oeverloos zou uitweiden, en dat dan de rij fans veel te lang zou moeten wachten.

Toen kreeg de Nederlandse titel van zijn boek ("De niet verhoorde gebeden...") plots een heel heldere betekenis...

De man van...

Iets gelijkaardigs is Neil Michael Murray, de man van J.K. Rowling ook ooit overkomen. Maar nu was ik dus aan de beurt om mijn identiteit te verliezen...
Ik stond vorige week in de bibliotheek, toen een bib-medewerkster mij aansprak en zei dat er twee boeken klaarlagen voor mijn vrouw. Ik kon de twee nonfictieboeken (die mijn vrouw had aangevraagd voor research) zondermeer meenemen, vonden de dames van de bib. Ze zouden de boeken wel even op mijn bibkaart "zetten", terwijl ik bezig was met het inrichten van mijn expositie, zeiden ze. Maar die kaart had ik uiteraard niet op zak. Geen probleem, vonden de dames, dan maar zonder kaart. En ze begonnen spontaan mijn naam in te tikken...
Maar hoe ze ook tikten, mijn gegevens kwamen niet op het computerscherm tevoorschijn. Pas toen ze vroegen naar de correcte spelling, kwamen ze er achter dat ze gezocht hadden op de naam van mijn vrouw. Tja, zij is dan ook bekender dan ik. Ik ben maar "de man van". En ik heb een andere familienaam...
Helaas zit de parallel van dit verhaal alleen in de anekdotiek en niet in het inkomen.