Het vertrouwde patroon
Als het prachtig weer is op zondagochtend, en als ("als", he!) we in de achtertuin ontbijten, zien wij wat op de eerste tekening staat. Er landen vrij regelmatig duiven op ons gazon...
En dan kijken we elkaar aan, en dan denken we precies hetzelfde: "Zou het Lil' John zijn?"
Vorig jaar hebben we ons namelijk ontfermd over een duivenjong dat uit een boom was gedonderd. Daarover kun je hier alles lezen.
Toen het beestje na een poosje volgroeid was, vloog het weg. Heel af en toe zagen we de duif terug. Als we buiten liepen, kwam hij zelfs op ons af. Maar hij werd hoe langer hoe schuwer...
En soms fantaseren we nu dat Lil' John (want zo had onze zoon 'm gedoopt) ook na een jaar de weg naar onze tuin nog terugvindt.
Maar nooit herkennen we bij een van die duiven het vertrouwde verenpatroon, zoals op de 2de tekening...
2 Comments:
Wow, awesome drawings. Your artwork transcends language ... great art is beautiful in any language. Wonderful!
I love the impact of sketches on a book page.
And Joan is right -- pictures transcend language.
Thank you for sharing yours. (Found you through PMBC's blog, by the way.)
Een reactie posten
<< Home