06 oktober, 2009

Krabbel

Als je een aantal schetsboekjes hebt, blader je wel eens terug. en dan komen een hoop herinneringen weer boven. Want eigenlijk is zo'n schetsboekje een soort dagboekje, een agenda en tegelijk een foto-album. Maar het gaat mij uiteraard vooral om het plezier van het tekenen.
Bij het bladeren valt mij ook op dat een aantal tekeningen best goed is, maar ook dat er geregeld zijn die op een nogal gekrabbelde nerveuze manier tot stand zijn gekomen. En dat heeft niet zozeer te maken met een gebrek aan tijd, maar meer met de op dat moment heersende gemoedstoestand. Net zoals je handschrift op hanenpoten van een dokter gaat lijken, als je ziek bent, zo gaan ook mijn lijnen plots kribbelig en harkerig worden als ik mij niet goed voel.
Deze schets werd gemaakt op een avond dat ik er helemaal doorheen zat: moe, koppijn, opgefokt ...maar blijkbaar nog net niet uitgeput genoeg om niet te tekenen.