Dag

Het was een prachtige dag, en waarschijnlijk het laatste tuinfeest van het jaar. David had daar plots geen boodschap meer aan, en wou naar huis. "Mam, wanneer gaan we nou?", begon hij te zeuren.
Ik schat dat David acht is maar de juiste leeftijd is moeilijk te schatten bij iemand met het syndroom van Down.
David bleef maar door dreinen.
Zeg dan eerst dag stelde zijn moeder voor.
Gretig riep David "Da-ag" naar de meute.
"En dan zegt iedereen netjes dag tegen jou", stelde mam hem  gerust.
Alsof het afgesproken was, reageerde de hele familie-en-aanhang spontaan met een luidkeels "Da-ag!".
Breed lachend en tevreden stiefelde David naar de auto...

Of, hoe je iemand met 1 woord gelukkig kan maken.