Bubbeltjes en blaasjes

In 1976 schreef Guus Kuijer het kinderboek 'Grote mensen, daar kan je beter soep van koken'. Ik vraag mij af, of hij het idee voor die titel, in een subtropisch zwemparadijs heeft gekregen...
Als je toch ziet dat in die veel te warme zwembaden hele horden volwassenen in een veel te klein bubbelbadje gaan zitten en zich murw laten broebelen. Bovendien zetten ze dan ook nog eens hun kleine kinderen in de bubbeltjes. Hygiënisch vind ik dat niet. Je weet niet wat er met die mensen aan de hand is, en wat dat warme water met hun biologische huishouding doet. Want er zijn mensen bij wie bacteriën de enige cultuur is die ze hebben.

Dat valt allemaal wel mee, zegt u? Hebt u enig idee waarom de misselijkmakende resultaten van tests nooit gepubliceerd worden? Omdat de bladen die over dergelijke praktijken zouden moeten schrijven, een groot stuk van hun inkomsten uit advertenties voor zwemparadijzen halen.

Sorry dat ik u weer een illusie armer maak. Of dacht u misschien dat bijvoorbeeld een autopagina in een krant er was om u te berichten over de sterke en zwakke punten van nieuwe auto's. Autofabrikanten zijn de grootste adverteerders in kranten en bladen, dus zal een krant nooit negatief doen over een merk, of het kost hen weer een dure advertentiepagina.
Laat u vooral geen blaasjes wijsmaken...