Nieuwjaarsconcert, en veel tijd

Vloerkleedjes op tafel. Kopje koffie op dat kleedje. Blik op oneindig.
Daar zit je dan, op een Nieuwjaarsconcert. Alleen omdat iemand die je kent meespeelt in een muziekkapel. "Of ik ook kom kijken?"
Ach ja, het is muziek. Maar laten we wel wezen: het is niet mijn muziek!
En dan gaat mijn hand in mijn zak: naar een schetsboekje en een stiftje...
En, zei de cultuurbarbaar, het voordeel van een lang concert, is dat je veel tijd hebt om te tekenen.
Of is dat te cynisch?