Allochtoonbeeld

Hij is 85 (!) en woont in een sociale wijk. En in zijn straatje wonen mensen van acht verschillende nationaliteiten. Daarom had hij het idee opgevat om een proefdag te organiseren. Dat hield in dat de allochtone gezinnen hun nationaal gerecht zouden klaarmaken, en dat zouden verkopen in een stalletje.
Die zondag stond de straat dus vol met kraampjes en klonk uit de geluidsinstallatie Turkse, Afrikaanse en Oosterse muziek. Voor 5 euro mocht je de straat in en kon je onbeperkt proeven van kookkunsten uit onder andere Korea, Turkije, Polen, Curacao en Afghanistan. De smaken waren al net zo divers als de gesprekjes met de "buitenlanders".
En dat barrieredoorbrekende idee komt dus uit de koker van een man van 85. Hier kunnen veel landgenoten een puntje aan zuigen!

Moet

Het is natuurlijk een straatje zonder einde. Oorspronkelijk was er deze blog om je te laten zien wat er zo allemaal in mijn schetsboekjes staat. Kijk gerust rond...

Maar af en toe ga ik tekenen in functie van deze blog. En eigenlijk is daar ook niks verkeerd mee. Het is in de loop van de jaren een beetje een stok achter de deur gebleken. Ik ga af en toe wel eens schetsen omdat ik iets op mijn weblog moet posten. Maar het moet uiteraard niet dwingend worden.
En daarom zit je nu al weken lang zonder post. Ik doe ook nog andere dingen in mijn vrije tijd, moet je weten...