Gewaagde woordkeuze

We gaan uit eten vanavond. Nee, niks buitenissigs, niks exuberants. Gewoon een diner, met live-muziek. Toen ik deze week belde om even wat te checken, had de receptioniste het nog over die live-muziek.
"Ja", zei ze, "en na het diner kunt u dan een dansje wagen."
Wagen? Hoe bedoelt ze, "wagen"?
Is ze bang dat ik een been breek, of zo? Denkt ze dat ik te oud ben? Dat ik het kalmaan moet doen?
Of dat ik te veel drink, zodat ik niet overeind kan blijven op een dansvloer?
Hoedanook: ik wens je een prettige jaarwisseling en een inspirerend 2011.
Zonder beenbreuken.

Oliedom

Je moet ze met een lampje zoeken, de mensen die hun besneeuwde auto goed schoonmaken. Ik zie 's ochtends mensen de weg op komen met dertig centimeter sneeuw op hun dak. Dat zij het vertikken om hun ruiten schoon te vegen en liever door een piepgaatje kijken, moeten ze zelf weten. En dat zij een flink pak sneeuw tegen hun voorruit krijgen dat van hun motorkap opwaait, is ook voor hun rekening.
Maar ik heb geen zin om een halve iglo tegen mijn wagen te krijgen als ik al mijn aandacht nodig heb om in het spoor van mijn voorganger te blijven.
En dat ik er dan nog eens een grote kwak zout achteraan krijg van een vrachtwagen uit tegenovergestelde richting, helpt ook niet echt.
Ik wens je toch een witte kerst.   :-)

Linea recta

Als je regelmatig deze blog leest (al is 'regelmaat' de laatste tijd niet het meest toepasselijke woord - ik geef het toe), dan weet je dat ik nooit om religieuze redenen in een kerk kom. Maar op een of andere manier raak ik er toch steeds weer verzeild, in die dagen voor Kerstmis. Maar, okay... om een lang verhaal kort te maken: ik zat dus weer in de kerk.
De harmonie was er een potje muziek aan het spelen. En ik lette niet echt op want de harmonie was niet het doel van mijn bezoek, Maar mijn vrouw begon plots mee te hummen en te fluiten. Ze doet wel eens vaker rare of onverwachte dingen, dus daar kijk ik al lang niet meer van op. Maar als 'Viva la vida' van Coldplay langskomt is ze niet stil te houden.

De muziek van Coldplay is voor mij dan weer een reden om zo gauw mogelijk het gebouw te verlaten. Al helemaal als het in een harmonieversie is...