30 november, 2009

Schrijven

Als je als jonge vader met een kinderwagen over straat loopt, dan zoek je 't. Geheid komen de vrouwen op je af, alsof je een magneet bent. Maar sinds vorig weekend weet ik dat er nog een manier is om het instinct van vrouwen in gang te zetten. Niet hun moederinstinct, maar hun typische vrouwelijke nieuwsgierigheid...
Ik stond op een rockconcert tegen de bar geleund, te tekenen. Het was er donker en zeer lawaaierig. En plots komt iemand in mijn oor schreeuwen ..."wat ik allemaal opschrijf?". Verwonderde blikken waren mijn deel, toen ik liet zien dat ik niet schreef, maar tekende.
Anderen pakken het subtieler aan en komen op twee passen van mij vandaan staan, en denken vast dat ik stekeblind ben (want ik zie "vast niet" hoe ze voorzichtig zijdelings dichterbij schuiven om over de rand  van mijn boekje te kijken).
En steeds weer geniet ik van de verbazing van die mensen  als ze zien dat ik niet schrijf. En dan willen ze plots ook zien wat er verder nog in mijn boekje staat...

23 november, 2009

Toegewijd


Truttigheid troef, was het vorig weekend. Ik was op een wintermarkt, en ik heb mijn ogen uitgekeken (vandaar deze twee schetsjes - het was namelijk IN een kerk.). Het wemelde van de vlijtige huisvrouwen-op-leeftijd die hun dagen doorbrengen met quilten of met het maken van sieraden van gekleurd glas. Andere dames stelden dan weer andere hobby's tentoon: kerstkaartjes-knutselen of kerststukjes-maken. Wat dacht je van roosjes-maken-van-papieren-servetjes-door-propjes-papier-in-vloeibare-parafine-te-dompelen? En helemaal artistiek werd het met de afgietsels van babyhandjes, babyvoetjes en zelfs babybilletjes in gips...

Elk moet voor zichzelf weten hoe hij zijn leven zin geeft. Of hij dat nu doet door toegewijd in de kerk te gaan  zitten? Of door toegewijd te gaan knutselen?
Sommigen doen het alletwee...

14 november, 2009

Succes boeken

Je kunt in ieder geval niet zeggen dat de jaarlijkse Antwerpse Boekenbeurs zijn naam niet goed gekozen heeft. De stands met de meeste fans zijn de stands waar de meeste boeken worden verkocht. Klinkt logisch, maar ik bedoel het eigenlijk andersom.
De boeken met de hoogste verkoopcijfers, zijn boeken die niet door schrijvers zijn gemaakt.
De langste rijen voor een handtekening staan bijvoorbeeld bij Piet Huysentruyt. Een kok, met een collectie kookboeken...
En bij Toby, de tv-vriend van Mega Mindy.
En bij Geronimo Stilton, een als muis verklede man... (Maar okee, Stilton schrijft dan nog boeken. Ook al bestaat hij niet.)
En bij Goedele Liekens...

Frustrerend is dat, voor mensen die leven van het schrijven. Vroeger schreef je veel, en werd je -soms- beroemd. Tegenwoordig ben je eerst beroemd, en maak je dan boeken...

03 november, 2009

Lezen

De beste manier om naar de Antwerpse Boekenbeurs te gaan is met de tram. Die stopt vlak voor de deur.
Maar ik heb altijd een beetje leedvermaak als ik mensen aan een tramhalte zie ronddrentelen met een plattegrondje van de beurs in de hand. Dan proberen ze hun weg te vinden op een kaart, en als dat niet lukt, staren ze een tijdje naar een grotere kaart die bij de halte hangt. Het enige dat ze dan waarnemen, is een stip met het bijschrift "U bent hier". Tja, dat weten we, zie je ze onbeholpen denken, maar hoe kom ik bij de Jan van Rijswijcklaan?
Tram 2 of 6. Simpel.
Maar ook de knipperende lichtjes op de borden brengen geen soelaas. En dan heb ik de neiging om die mensen bij de arm te nemen, en te zeggen "Volg mij maar. Ik ga ook naar de Boekenbeurs"...

Vrijdag was het helemaal raak. Ik zat op lijn 2, en in het gangpad stonden twee Nederlandse vrouwen iets te hard hun ongenoegen te ventileren. Ze waren blij dat ze lijn 2 hadden gehaald, kon iedereen horen. Ze hadden het netjes aan een conducteur gevraagd, zeiden ze.
Ik weet niet of de conducteur een slechte dag had, of iets tegen Nederlanders had, maar hij had hen toch echt de verkeerde kant opgestuurd... Toen ze bij de eerstvolgende halte afstapten om de tram in de andere richting te nemen, konden ze er blijkbaar toch om lachen. "Zo leer je de stad wel kennen", hoorde ik nog een van de twee zeggen.