Schetterende muziek

Zoals Herman van Veen het zong...
Vroeger werd gezongen en gefloten in de straat
Had de slagersjongen nog een opera paraat (...)
Hilversum III bestond nog niet

Maar ieder had zijn eigen stem

Op elke steiger klonk een lied

Van "Paljas" of "Jeruzalem
...dat bestaat niet meer.

Tegenwoordig staat op de eerste etage van een gebouw in de steigers een transistor te brullen, terwijl in de bestelwagen op de stoep een autoradio (op een andere omroep) staat te bleiren. In de bouwput staat een portable CD-speler te schallen en alle bouwvakkers lopen alle liedjes tegelijk mee te lallen...
Akkoord, je krijgt meer waar voor je geld. Maar hier voor heb ik niet betaald. Ik heb betaald voor mijn witbier, een beetje voor het uitzicht en een beetje voor de rust om te kunnen schetsen.
Ongewild krijg je dus een drankje op een terrasje met een heel uitgebreid klankdecor. En dat is niet te zien op dit schetsje (ook al omdat het net om de hoek rechts gebeurde).

Seks in de city

Ik moet er nog luidop om lachen als ik er aan terugdenk.
Het was een doordeweekse dag en ik hoefde niet te werken. Het was prachtig weer en ik liet mezelf toe om op een terrasje post te vatten. De bedoeling was om wat te schetsen maar voor mij vleiden zich drie Vlaamse dames neer die heel duidelijk van plan waren om het terras te domineren. U kent het type wel: ruim in de veertig en de wijsheid in pacht. Maar met te veel vrije tijd om de dag op een zinvolle manier door te komen, bleek uit hun shoppingtasjes. En ze waren gescheiden. Dat kon je duidelijk horen.
Hun accent verklapte dat ze niet uit de streek kwamen, maar wat ze zeiden was luid en duidelijk.
Een van de drie had net een nieuwe vriend, nadat haar man er met een andere vrouw vandoor was....
"Ja, " zei de luidruchtigste van de drie, "als hij voor een andere kiest, kunt ge er weinig aan doen".
"Maar," beweerde de eerste over haar ex, "Het is een brave. Ik kom er nog goed mee overeen. Ge kunt er goeie afspraken mee maken."
"Zeg," wou haar vriendin weten, "zo... als vrouwen onder elkaar... Frank (die nieuwe vriend dus) is toch altijd uw grote liefde geweest?" En zonder het antwoord af te wachten, voegde ze er aan toe: "Ge hebt 't getroffen".
En ik moest erg mijn best doen om het niet uit te proesten toen ze zei: "En als het eens niet goed gaat, breng 'm dan maar bij mij!"

Hilarisch gesprek! Beter dan een aflevering van "Desperate Housewives"!

Rooskleurig

We zaten met het hele gezin op een terrasje en bestelden drankjes. Een koffie, nog een koffie, en ... nog een koffie. Een witte wijn, een ice tea... en "Een Fristi!" besliste mijn dochter in een melige bui. Ook goed. Zij kreeg dus haar Fristi. In een flesje. Met een roze rietje.

Maar mijn dochter is nogal een wakkere, en in no time had ze gezien dat de houdbaarheidsdatum op het flesje al drie weken verstreken was. Zij riep dus het wat verveeld kijkende weekendhulpje van de bediening, en begon over die datum.
"Zal ik een andere brengen?" stelde het meisje voor, maar dat hoefde niet volgens mijn dochter, want "Er is niks verkeerd met de smaak".
"Maar misschien kun je er even op letten bij de volgende klanten", voegde ik er nog aan toe,

En een paar tellen later werd inderdaad aan andere tafeltjes verschillende keren Fristi besteld. Maar die kwamen allemaal in een glas, maar met rietje. 

Food for thoughts

Het is een dagelijkse bron van vermaak. Regelmatig slaat mijn fantasie op hol. Het is bijna een Pavlov-reflex.
Maar iedere keer als ik langs de vensterbank in de achterbouw loop, moet ik denken aan de film "A Little Shop of Horrors". Voor het raam staan namelijk vier potjes met daarin plantjes die verschrikkelijk snel groeien. Voor zover ik weet zijn het geen buitenaardse levensvormen maar gewoon uitschieters van pompoenpitten. Maar ze groeien zo ontstellend snel dat er waarschijnlijk eentje plots zal zeggen "Feed Me!". Om te voorkomen dat ze een van deze dagen bloeddorstig gedrag gaan vertonen -zoals in de film- worden ze volgende week in de tuin gezet.

Maar wat moet ik doen als plotseling blijkt dat een van de buren verdwenen is?

All I got

Je kent ze wel, die t-shirts met het opschrift "My brother went to London and all he got me is this lousy t-shirt." Dat krijg je dan -letterlijk- als je een broer hebt met weinig fantasie die denkt dat hij van zijn Londen-reis een souvenirtje moet meebrengen. Mijn broer heeft gelukkig een heel ander gevoel voor humor, en bovendien reist hij veel te veel om iedere keer een souvenirtje mee te brengen.

Ik zat onlangs in het schitterende Spoorwegmuseum in Utrecht. Als je ooit een indrukwekkend museum wil zien waar je je ogen uitkijkt, moet je daar zijn. En op zulke gelegenheden heb ik altijd de drang om te schetsen. Al 's ochtends vraag ik mij dan af waarmee ik 's avonds zal thuiskomen. Dat hangt meestal af van "de inspiratie van het moment". Wel... ik kwam dus thuis met deze schets. Een tekening van een oldtimer uit de jaren 30-40. Het museum staat dus vol met indrukwekkende treinen, en ik kom thuis met een lousy tekening van een auto.