30 januari, 2009

Bankzitter

Het begon met een bank die omviel: Lehman Brothers ging onderuit en niemand kon voorspellen dat het volledige ameublement met een domino-effect mee zou onderuit gaan.
Vorige week begonnen de kranten echter pas echt uit te pakken met ronkende koppen. Er zouden schrikbarend veel banen verdwijnen:
• 8.000 bij het telecombedrijf Sprint
• 7.000 bij doe-het-zelfketen Home Depot
• 6.000 bij Philips
• 3.500 bij staalfabrikant Corus
• 2.000 bij General Motors...

Door de bank genomen brengen de kranten minder deprimerende berichten maar vorig weekend en in het begin van deze week gooiden ze nog wat olie op het vuur:
• CONTINENTAL AG IN MECHELEN SCHRAPT 50 JOBS
• CATERPILLAR SCHRAPT 20.000 BANEN
• 180 BANEN OP DE TOCHT BIJ WCA ALRO IN GENK
• ING SCHRAPT WERELDWIJD 7.000 BANEN
• FARMAREUS PFIZER ONTSLAAT 8.000 MAN
• BIJ SMILE PLASTICS VERLIEZEN 60 WERKNEMERS HUN BAAN
• CHEMIEPRODUCENT DOW CHEMICALS SCHRAPT 5000 BANEN

En nu heeft de International Labour Organization aangekondigd dat er 230 miljoen werklozen zullen zijn in 2009. Dat is 51 miljoen meer dan in 2007...

Dan vraag ik mij af, wie gaat al die uitkeringen van die onvrijwillige bankzitters betalen? Komt dat dan ook uit een virtueel spaarpotje? Moet er nu weer geld uitgegeven worden dat er eigenlijk niet is?
En zijn we dan niet weer bij af?

17 januari, 2009

Resultaat

Een eeuwigheid al, loop ik rond met een schetsboekje in mijn zak. Maar iedere keer als ik mensen teken, dan mislukt het om een of andere reden. Daarom ben ik gestopt met het tekenen van treinreizigers, cafe-bezoekers, publiek, toevallige passanten of medewachtenden. Ik heb geen zin om iets tegen beter weten in vol te houden. Ik wil "schetsen" wel leuk  blijven vinden.
Bovendien voelen mensen zich soms aangevallen in hun privacy, als ik ze te lang aanstaar of bespioneer.
Maar deze week begon ik plots gewoon spontaan te tekenen. Verstand op nul. Laten gebeuren wat gebeurt. En niet denken aan resultaten of gevolg. 
Da's eng.
En plots vloeide dit uit mijn pen...

11 januari, 2009

Echt

Net over dit heuveltje ligt een prachtige waterpartij met middenin een vrij grote fontein. Op dit moment is echter alles dichtgevroren en van de fontein blijft enkel een klein ijzeren buisje zichtbaar dat net boven het ijs uit steekt. Het spektakel is deze dagen van een heel andere orde: schaatsers.

Grappig is dat al die schaatsers uiteen vallen in vier groepen.
Je hebt een categorie mensen die gewoon niet kunnen schaatsen maar die komen voor de sfeer, het zicht en het spektakel.
Je hebt ook het soort amateurs die wel eens eerder de ijzers hebben ondergebonden maar die meer komen om te showen. Het lijkt meer op wandelen op het ijs, met de bedoeling om gezien te worden. Giebelende meiden en aanstellerige jongens, dus.
Dan heb je de echte schaatsers. Die geven de voorkeur aan natuurijs maar je kunt ze ook op een ijspiste aantreffen.
En de vierde categorie... dat zijn "de echte". Ze scheren met een ijzingwekkende vaart voorbij de rest, hebben een tempo waarvoor je beter kunt wijken, en een ernst die je best met een korreltje zout kunt nemen...

03 januari, 2009

Geldt voor iedereen

Het begin van het nieuwe jaar betekent vaak ook het begin van een aantal nieuwe wetten of regels. En daar hebben Nederlanders het vaak moeilijk mee. Er is nauwelijks een regel waartegen Nederlanders niet in opstand komen. De regering moet maar een detail aanpassen en er ontstaat heisa, waarbij geschermd wordt met de termen normen en waarden. Blijkbaar beseffen die riposteurs niet dat het woord normen een synoniem is voor regels.
Ze vinden dat de overheid niet om hun privacy en persoonlijke levenssfeer geeft. Hun vrijheid zou beknot worden.

Ik vind dat je natuurlijk wel met vrijheid moet kunnen omgaan. Vrijheid is niet meer dan de mogelijkheid hebben om te kunnen kiezen. En precies dat hebben de meeste Nederlanders nooit geleerd. Generaties lang was het motto "Alles kan en alles mag." Met alle excessen, zoals gedoogbeleid, vandien. "Beschraenkung"? Nooit van gehoord...
"Vrijheid" is geven en nemen. Vrijheid is omhelzen in plaats van afstoten. Vrijheid is kunnen aanvaarden.
Ook als het om regels gaat.