Aan de ene kant, aan de andere kant

Het is toch raar... Als ik op een terrasje zit, en ik begin te tekenen, dan zie ik vanalles. En eigenlijk is uitgerekend dát het mooie aan tekenen: je wordt gedwongen om dingen aandachtig te bekijken. Zo zie je méér dan wanneer je ergens achteloos aan voorbij loopt. Dit zonnige terrasje in Apeldoorn bijvoorbeeld, zag ik vanop een terras daar recht tegenover, in de schaduw. Ik begon op de bouwstijl van de gevel te letten... hoe de mensen boven hun gordijnen hadden opgeschoven, hoe de dakkapel een schaduw wierp op de dakschalies, hoe het glas-in-lood boven de deuren veranderde met de lichtinval...

Zou het dan toch kloppen dat je pas ziet hoe helder en licht iets is, als je zelf in het donker zit?
Of schijnt de zon altijd feller aan de andere kant van de straat?

Zoetjesaan oud

Ik kan het ook niet verklaren, maar ik word altijd een beetje vervelend van nostalgie; van ouderwetse dingen, van dingen zoals vroeger, zoals in de goede oude tijd.

In de vakantie kwamen we in een klein havenplaatsje terecht. In de kern van het dorpje was een oud winkeltje dat ouderwets was ingericht. Met bijvoorbeeld snoep van toen: vellen eetbaar papier, smoelentrekkers, zure matjes, cuberdons (of neuzen), nogablokken en (politiek in-correct) jodevet.
In de aanpalende woonkamer was een kleine bedstee, en er stond een oud kammenbakje en een lampetkan zoals mijn oma er ook één had, en een klok op de schoorsteenmantel (zoals mijn oma), en een arduinen pompbak (zoals mijn... - je begrijpt het wel).
En een authentiek (of schrijf je dan oud-antiek) droogrek, oude droogzwierders, emaillen braadpannen, gietijzeren kookpotten... Ik kreeg een gigantische déjà vu.

Jij moet blijkbaar altijd iets nieuws ontdekken, beweerde mijn vrouw, anders vind je 't niet leuk.
Dat zal het zijn. Ik hou wél van geschiedenis. Honderd, tweehonderd-en-meer jaar geleden. Omdat ik dat niet ken. Maar dingen uit mijn eigen verleden? Van dertig-veertig jaar geleden? Laat maar...
Misschien doet mij dat te veel denken aan het feit dat ik ook oud word.
Je wordt inderdaad oud als je je dingen van veertig jaar geleden kunt herinneren... Toch?

Of niet?

Doorbomen

Of het nu over een beukwilg gaat of over een betoverd woud, ik zie door het bos de bomen niet meer. Voor de duidelijkheid: ik wil even een boompje opzetten over Joan Rowling.
Ik heb twee weken geleden de zevende "Harry Potter" gekocht bij De Slegte. Ik heb de andere zes ook, en wou in deel zeven achterhalen hoe het afloopt.
Nou... het is duidelijk: het had met de helft minder pagina's gekund. Want wat Rowling bij elkaar schrijft is eigenlijk een bewerking van het Herodusverhaal: vermoord alle kinderen zodat er geen nieuwe leider opstaat. En ze heeft er een grote scheut antisemitisme door gemengd: roei iedereen uit die niet raszuiver is. En om de boodschap minder ruw te maken, heeft ze alle hoofdrolspelers en de setting gemodelleerd naar de succesroman "Griezelstate" van Anthony Horowitz. Bovendien heeft ze het zichzelf gemakkelijk gemaakt: je kunt iedere situatie rechttrekken met een toverspreuk, je kunt ieder gevaar voor zijn want je kunt in het hoofd van je vijand kijken en je kunt alle plannetjes ten uitvoer brengen door een onzichtbaarheidsmantel.

Het enige wat echt magische vormen aannam was mevrouw Rowlings bankrekening (en ze werd pas echt puissant rijk met de verfilmingen!). In de zomer van 2007 waren er al meer dan 350 miljoen exemplaren van de in 65 talen vertaalde boeken verkocht, die bij elkaar ruim € 8 miljard opgebracht hebben.
En hoeveel bomen zijn er niet gekapt voor al die boeken?

Geef je bloot

Met dergelijk plakkerig weer stelt zich altijd weer het probleem "Wat trek je aan om naar je werk te gaan?"
Kunnen vrouwen in te blote topjes komen opdagen? Mogen mannen in shorts rondlopen? Zijn teenslippers veroorloofd?

Vorige week ging ik naar het strand, en voor ik er erg in had (echt waar) zat ik op een naaktstrand. En dan rijst daar ook weer een gewetenskwestie... Is het acceptabel om op een strand naakt te zonnen? Kun je het maken om met je zaakje wild bungelend rond te rennen? Kun je zomaar met je blote kont op een terrasje gaan zitten?

In juni, op het eind van het basketbalseizoen, was hier in het lokale sportcentrum een familiedag, waarop alle familieleden van de leden mochten meespelen. Plots verschenen scharminkels op het veld in spuuglelijke shirtjes... mannen in kekke maar volstrekt niet-zittende sportbroeken, vrouwen in veel te nauwe maillots... jongeren in bij elkaar gesprokkelde uncoole outfits... Het was niet om aan te zien. De meeste deelnemers gaven zich verdorie meer bloot dan eender welke schaars geklede werknemer of niet geklede badgast.