29 mei, 2008

Moeilijk voor te stellen

Deze blog heeft een weekje stil gelegen omdat ik op iets helemaal anders gefocust was. Vorig weekend waren de voorstellingen van mijn eigen musical, waarover ik hier al geschreven heb.
Zelden heb ik jongeren zo zien openbloeien en stralen. Zelden heb ik spelers zo zien spelen... (Ik snap nu ook de verwarring van de dochter van Josse De Pauw, als hij in zijn eerste boek schrijft dat hij moet "spelen" als hij "werken" bedoelt).
En zelden werd ik zo in de bloemetjes gezet. Op het genante af.
Ik vond het produceren en regisseren van een eigen stuk echter een onbetaalbare ervaring, die zeer veel voldoening gaf... Maar ik kan hier toch moeilijk mezelf zitten bewieroken.
Dat laat ik over aan anderen. Even een fragment uit een mail die ik de dag na de premiere kreeg: "De afgelopen tijd was best zwaar maar ik moet zeggen dat ik afgelopen weekend dat allemaal vergeten ben. Het was fantastisch. (...) De reacties van de toeschouwers waren super. Af en toe was je erg streng en was je best direct (...) Het resultaat is echt zoveel keer beter geworden dan ik had verwacht. Van nature verlegen spelers die hoofdrollen doen, zangeressen met kippenvel, rappers met onmogelijke teksten en kinderen van 8 die synchroon dansen. De lat lag hoog maar dat heeft ook heel veel opgeleverd."
Tja, dan ben ik uitgepraat.

12 mei, 2008

Wat maakt de dienst uit

Het is niet de eerste keer dat ik je vertel over mijn gezonde down-to-earth-mentaliteit tegenover het showelement in de kerk (hier en hier bvb.). Daar wil ik nog aan toevoegen dat ik niet echt veel afweet van de bijbel of van theologie.
Maar ik ben oprecht verbaasd als ik tijdens een misdienst de pastoor hoor vertellen over de toren van Babel, en de reden waarom de bouwers van dat mythische bouwwerk elkaar plots niet meer verstonden. Met "Ze bouwden zo hoog dat ze elkaar niet meer verstonden" bedoelde hij dat ze zich niet meer verstonden (van het Duitse "sich verstehen"). Mijn biblische kennis reikt echter nog zo ver, dat ik weet dat ze werden gestraft door God omdat ze steeds ruzie maakten... Waar haalt zo'n pastoor dat vandaan?
Maar ik was tijdens diezelfde dienst verbijsterd tot in de uiterste uithoeken van mijn hersenen toen ik die pastoor tot drie keer toe hoorde zeggen dat we welkom waren "rond deze paastafel". Terwijl het gisteren toch echt Pinksteren was.

Even voor de duidelijkheid: Pasen is het belangrijkste christelijke feest. Christenen vieren dan dat Jezus opgestaan is uit de dood.
Met Pinksteren wordt de uitstorting van de Heilige Geest herdacht. Christus had beloofd dat hij na zijn vertrek de Geest van God zou sturen die zijn leerlingen verder zou leiden.

05 mei, 2008

Open venster

Internet is het venster op de wereld. Maar dan niet als het mooi weer is, zeker?
Met zo'n prachtige zomerse dagen als deze is mijn venster op de wereld het openstaande woonkamervenster in mijn achtergevel. Ik hoor precies wat mijn linker achterbuurman vertelt, en ik kan haarfijn volgen wat mijn rechter buurvrouw voor haar verjaardag kreeg want haar familie verkondigt met enthousiaste stem waarom welk cadeau werd gekocht. Ik kan ook vrij nauwkeurig volgen wat de meiden in de aanpalende straat uitvreten op hun slaapfeestje, en tussendoor hoor ik de kippen van de achterbuur en de hond van de andere achterbuur. Tel daar bij op het gekwetter van de vogels en het ruisen van de populier in de achtertuin en het geklater van het fonteintje van de linkerburen... En let ook even op het totale gebrek aan omgevingsgeluiden zoals auto's, brommers of grasmaaiers...
Is er dan iets boeiender dan dit klankspel waarin wel tien verhalen tegelijk verteld worden?