27 november, 2005

Rode bladeren


Dat je bij ons geen rode bladeren zou vinden zoals in Canada, is natuurlijk niet helemaal waar. Ik heb er gevonden, voor mijn aquarelcursus.
Want als je stillevens wil maken, moet je nogal wat bij elkaar zoeken. Soms zijn dat simpele dingen als een appel of een pompoen . Soms ga je een stapje verder.
Dieren moet je dan weer van foto's schilderen...

25 november, 2005

Canada


De mooiste periode van het jaar is in Canada ongetwijfeld het najaar. Als je dan nog het geluk hebt om een erg lange Indian Summer mee te maken, kent de schoonheid van de Canadese bossen geen grenzen. Terwijl bij ons de bladeren van de bomen van groen meteen in bruin veranderen, nemen de bomen daar rustig de tijd om alle schakeringen van geel, over oranje, naar rood te laten zien. En dié pracht dan..., bij een laag staande zon...
Wie in de herfst door Nova Scotia rijdt, begrijpt waarom de Canadezen zo pronken met het rode blad op hun vlag.

24 november, 2005

Bungalowtje van drie op drie


Een tijd lang staan deze huisjes leeg. In de zomer wisselen de huurders wekelijks, maar in het najaar zie je geen kat.
Tegen het eind van het jaar wordt het echter weer bedrijvig. Opeens vinden mensen dat ze met de feestdagen in een bungalowtje moeten gaan zitten van drie op drie. Met liefst zoveel mogelijk familieleden, de verwarming op de hoogste stand en de verplichting om alles leuk te vinden.
Vakantie heet zoiets.

23 november, 2005

Pompoenen


Ik had het kunnen weten: als je naar echte voor-werpen schildert, dan krijg je op de cursus aquarel in de herfst gegarandeerd pompoenen voor je kiezen. En dan maak ik het mezelf moeilijk door vruchten te selecteren met vrijwel dezelfde kleur.
Bovendien is geel een moeilijke kleur. Gele waterverf dekt namelijk bijna niet...

22 november, 2005

Negen uur


Mijn vlucht naar New York duurde negen uur.
Dan heb ik wel een paar keer de neiging om mijn schetsboekje te trekken. Hoewel er dus op zo'n vliegtuig helemaal niets te zien is. Waarvan akte.
Jaah... een film. Of muziek, of boeken en tijdschriften. Maar of dat nou zo de moeite is om te tekenen...?

21 november, 2005

Schandalig vroeg


Op een luchthaven moet je altijd zo schandalig vroeg aanwezig zijn. Hoe dood je de tijd dan?
Vliegtuigen taxiën voortdurend gestaag over de landingsbanen, mensen wriemelen nerveus door de gangen... en dat eeuwige geping en geneuzel van de omroepster...
Er is uiteraard veel te ervaren en veel te zien, maar een schetsje maken duurt natuurlijk ook geen uren.
Dan maar vlug even een vliegtuig "nemen" voor hij weg is...

20 november, 2005

Noord-Brabantse zondagmiddag


Een bankje tegen de muur, een Hollands zadeldak in een klein dorp, geen mens op straat...
En dan valt opeens de Noord-Brabantse bouwstijl op, en de rode bakstenen, de klinkers op de oprit, de netjes onderhouden voortuin ...en hoe een kleine leefgemeenschap zijn zondagmiddag doorbrengt: ...onopvallend.

19 november, 2005

Aquarel


Ik wijk even af van het concept "schets-boekje".
...Het is al weer een hele poos geleden dat ik nog eens een aquarel gemaakt heb. Daarom heb ik het besluit genomen om dat weer op te pikken. Met een gemengd gevoel ging ik naar de les, omdat ik niet wist of ik het nog kon.
De oefeningen waren wat voorspelbaar en gemakkelijk maar het vergde toch weer wat inlevingsvermogen om er in te komen.
En dan lijkt een simpele appel twee keer niks, je moet toch weer even de techniek van het aquareleren onder de knie krijgen...

18 november, 2005

Kleine beurt


Verhoudingsgewijs heb ik in mijn schetsboekje natuurlijk veel tekeningen staan, die ik heb gemaakt terwijl ik stond -of zat- te wachten. Dat is natuurlijk het moment bij uitstek dat je om je heen kijkt, en dat je de tijd hebt om iets vast te leggen. Bijvoorbeeld bij een kleine beurt (voor de Vlamingen: een klein onderhoud) van je auto...

17 november, 2005

Natte jassen


Het giet, het waait, en de treinreizigers gaan liever op elkaar gepakt in een warme stationshal staan, dan zich te laten nat regenen op een tochtig perron. De walm en bijbehorend weeë lucht die dan opstijgt uit de natte jassen is niet te vangen in een tekening...

16 november, 2005

Herfstweer


Het gure weer maakt 't mij niet altijd gemakkelijk om een schets tot een goed eind te brengen. Meerdere keren sta ik in de wind of de regen (de vlekken op sommige schetsen zijn natte vlekken, waardoor de inkt soms gaat uitlopen). Ik teken gewoon wat ik zie, en het maakt me niet uit waar ik sta, of hoe het weer is. Soms maakt het zelfs niet uit wat ik teken...

15 november, 2005

Tramgewricht


Vaak staan we niet stil bij heel gewone dingen. Wie zit er minutenlang naar het interieur van een tram te kijken? Alsof daar iets te zien zou zijn... Ik, dus.
Dan valt mij opeens de kunststof van de zittingen op, en het berekende spel van buizen en stangen...
Gefascineerd kan ik dan staan gapen naar het centrale platform, ...hoe het gewricht draait, iedere keer als de tram een bocht neemt...

14 november, 2005

Plant


Op het eerste gezicht is niet alles even boeiend om te tekenen maar als ik eenmaal bezig ben, word ik vaak meegesleept door twee keer niks. Een simpele plant kan dan mijn aandacht vasthouden.
En als je dan moeite doet, kun je helemaal opgaan in een sierlijk lijnenspel...

13 november, 2005

Sunday moaning


Het kan gebeuren dat ik op de gekste momenten begin te tekenen. Midden in een kerkdienst bijvoorbeeld. Het zegt ook wel iets over mijn betrokkenheid tot kerkdiensten.
Verwonderlijk is het dus niet, dat ik de omgeving dan boeiender vind dan de inhoud van de dienst. Al helemaal als het in Westminster Abbey in Londen is...

12 november, 2005

Barok


Vaak gaat een schetsje erg snel... een paar minuutjes...
Maar het kan ook gebeuren dat ik een zee van tijd heb, en dan verlies ik mezelf in details en wordt de tekening heel vol en druk. Dit is zo'n voorbeeld van een barokke schets waar ik eigenlijk te lang aan gewerkt heb. Hoewel ik het eindresultaat helemaal niet verkeerd vind...

11 november, 2005

Wachtlokaal


Als het in het najaar kouder begint te worden, ben je blij dat je op het perron een wachtlokaal hebt. Maar in zo'n kleine ruimte trek je nogal gauw de aandacht als je geconcentreerd zit te krabbelen. Het kan gebeuren dat ik niet merk dat een trein is aangekomen, maar de onrustig naar buiten schuifelende groep mensen haalt me dan wel uit mijn concentratie. Gelukkig.

10 november, 2005

Feestje


Heb je dat ook wel eens dat je ergens zit en denkt: "Wat doe ik hier, hoe ben ik hier gekomen, en hoe kom ik hier weg". En dat je niet weg KUNT. Op feestjes bijvoorbeeld. (En dat zijn dan gek genoeg bijna altijd familiefeestjes)
En dan staar je wat verveeld en doelloos uit het raam...
En dan zie je bijvoorbeeld dit.

09 november, 2005

Left luggage


Het is misschien een extreem geval, maar deze tekening heb ik gemaakt om wakker te blijven. Vandaar ook de onvaste hand waarschijnijk.
Ik kwam met de laatste trein uit Liverpool en moest naar Oostende, maar tussen 1 en 4 uur 's nachts rijden geen treinen. Dus kon ik van Londen niet naar Dover.
Dan maar een paar uur doortrekken in een stationshal (want de pubs zijn op dat tijdstip gesloten in Engeland).

08 november, 2005

Am Rhein


Een schetsboekje kan natuurlijk nooit de plaats innemen van een fototoestel. Maar ook omgekeerd geldt dat.
Toch zijn er beelden die zo mooi zijn dat je ze wil vastleggen, ook zonder camera.
... zoals deze sfeervolle plek in Poll aan de Rijn.

07 november, 2005

Niks te beleven


Er zijn van die plaatsen waar niks te beleven valt. Rustgevend. Ontspannend. Inspirerend...
Nadeel is dat er dan ook niks te zien is. Jaah... groen.
Daar hebje wat aan, als je een zwart stiftje gebruikt om te tekenen.

06 november, 2005

Poes met melk


Het gaat niet altijd zoals ik wil. Portretten tekenen duurt mij te lang (en ik vind het bovendien erg moeilijk) en voor bewegende onderwerpen heb ik sowieso in het concept van een schetsboekje geen tijd. Maar heel af en toe lukt het wel. Dan zie ik een kat, en dan kan ik haar overhalen om stil te zitten. Met een schaaltje melk.

05 november, 2005

Rijdende bus


Uiteraard zijn niet alle tekeningen die ik maak, altijd even bevredigend. Dat is onder andere omdat de omstandigheden niet altijd even optimaal zijn. Probeer maar eens een rake lijn op papier te zetten in een rijdende bus. Dan ben ik blij dat er toch nog iets op papier verschijnt. Al is het een beetje bibberig...

04 november, 2005

Provence


Het is af en toe bijna veertig graden, daar in de Provence. Iedereen zoekt dan 's middags een koel plekje in de schaduw.
Welke idioot gaat dan in de tuin zitten met een schetsboekje?
Dorre bomen, lege tuinstoeltjes, gloeiend hete tegels.
Een prachtig huis in een gebied zonder toeristen...
Het is allemaal niet te zien op dit plaatje maar het was er wel gezellig en rustgevend...

03 november, 2005

In de tuin in de regen


Zit je in de tuin, met een hapje en een drankje... En nog een hapje en een drankje. En nog een drankje.
Begint het te regenen! Ja,... En dan weiger ik om naar binnen te gaan. Maar wat kun je meer doen, dan wat tekenen als je alleen in de tuin zit? In de regen.

02 november, 2005

Te laat


Vlamingen tillen daar zo zwaar niet aan maar Nederlanders zijn nogal stipt. Waarom zou ik mij dan opwinden over iemand die te laat komt opdagen. Ik trek mijn boekje en registreer wat ik zie. Ik blijf kalm en ik hou er een herinnering aan over...

01 november, 2005

Op kamers


Toen ik nog op kamers zat, waren er wel eens dagen dat ik zo brak was, dat ik nergens zin in had. Wat hangen. Niks doen. Niks willen doen.
Tja, misschien een beetje schetsen...
Maar dan zit je tussen die vier muren. Veel is daar ook niet te zien.